Het concept achter de race is bedacht in een tijdsperiode waarin alles draaide om snelheid. Om met een tegenhanger te komen voor de Grand Prix-formules focuste Le Mans zich vanaf de eerste editie op uithoudingsvermogen en betrouwbaarheid van het materiaal, in plaats van snelheid. Een idee waar motor- en autofabrikanten vanaf het prille begin interesse in hadden. Op het 13,6 kilometer lange circuit is het vanaf zaterdagmiddag 15.00 uur net als bijna honderd jaar terug nog steeds kilometers maken. 24 uur lang is het zaak zoveel mogelijk rondjes af te leggen. De eerste Franse winnaars André Lagache en René Léonard haalden in 1923 ruim 2209 kilometer af. Tegenwoordig halen de winnaars afstanden van ver boven de 5000 kilometer, het equivalent van zo’n 18 Formule 1-races. Eindigen twee teams met precies evenveel rondes dan is de volgorde van finishen bepalend.
Verschillende Race Klassen
In Le Mans racen dit jaar 62 teams, verdeeld over vier klassen. Deze vier categorieën racen 24 uur gelijktijdig door elkaar, wat zorgt voor oneindig veel spektakel. Maar in tegenstelling tot bij de Formule 1 is inhalen geen probleem. Ook voor opstoppingen hoef je op een 13,6 kilometer lang circuit niet bang te zijn.
De LMP-klassen zijn onder te verdelen in de LMP1- en LMP2-klasse. De klassen worden bepaald aan de hand van de snelheid, het gewicht en het vermogen van de auto’s. De LMP1-klasse wordt over het algemeen beschouwd als de belangrijkste klasse, omdat deze auto’s het snelst zijn en vaak de meeste rondes voltooien. Toch is de LMP2-klasse ook zeker interessant om te volgen, omdat hier een stuk meer deelnemers aan meedoen.
De LMGTE-klassen bestaan uit de LMGTE PRO en LMGTE AM. Hierbij is de LMGTE PRO de snellere klasse. Dit is ook waar je bekende auto’s tegenkomt. Zo doen Le Mans-versies van de Ferrari 488, Ford GT, Porsche 911, Chevrolet Corvette en Aston Martin Vantage mee in deze klasse.
Endurance Race
Le Mans is een endurance-race, een echte uitputtingsslag dus. In je eentje 24 uur achter het stuur kruipen voor steeds weer een ronde waar de snelheden oplopen tot ruim 330 kilometer per uur, dat is niet vol te houden. Al hebben die-hards het in de beginjaren wel tevergeefs geprobeerd, om zo tijd te besparen door niet te hoeven wisselen. Waar jarenlang geregeld met teams van twee personen aan de race begonnen was, werd het eind jaren ’80 verplicht om met teams van minstens drie man deel te nemen. Later zijn die regels uit veiligheidsoverwegingen weer aangescherpt. Een coureur mag nu niet langer dan vier uur non-stop rijden over een periode van zes uur gerekend. En geen coureur mag langer dan maximaal 14 uur voor zijn rekening nemen in de race.
Pitprocedure
Tanken en het wisselen van banden mogen niet tegelijkertijd plaatsvinden. Bij het wisselen van banden mogen maximaal vier monteurs betrokken zijn en ze mogen slechts één ‘wielpistool’ gebruiken. Daardoor duren wissels veel langer dan in de Formule 1.
Dag en Nacht
De teams rijden dag en nacht door, dus inderdaad 24 uur. Wie even niet achter het stuur zit, zou een hazenslaapje kunnen doen. Maar een teamgenoot rijdt door. Het moment dat de schemering invalt en de vonken voor het eerst zichtbaar van het asfalt spatten, is elk jaar weer magisch. Het moment voor de fotografen om hun mooiste foto’s te schieten. Net als dat moment wanneer de zon weer boven de baan verschijnt.
Op Circuit de la Sarthe in Le Mans. Al sinds de eerste editie in 1923 het decor van de illustere 24-uurs race, die samen met de GP van Monaco en de Indy 500 tot de meest prestigieuze autosportraces ter wereld behoort. Wie in zijn loopbaan deze drie evenementen allemaal weet te winnen, behaalt de Triple Crown of Motorsport. Vooralsnog is Graham Hill de enige coureur die de Triple Crowne compleet heeft.